Het Dorisch Hoekconflict

Een belangrijk bouwkundig aspect van Dorische tempels – zowel de Griekse als Romeinse varianten – is het afwisselend gebruik van trigliefen en metopen. De trigliefen hebben drie decoratieve groeven (tri-glyph) die de oorspronkelijke houten opstelling vertegenwoordigen. Tuusen de trigliefen vinden we de metopen terug, schilderingen of beeldhouwwerkjes van gebakken klei of steen.

[su_photo_panel shadow=”0px 1px 2px #eeeeee” text_align=”center” photo=”http://82.196.0.172/tempels/wp-content/uploads/sites/2/2014/05/parthenonmetopes.jpg”]Trigliefen en Metopen van het Parthenon. [/su_photo_panel]

Het Dorisch Hoekconflict

Boven elke zuil wordt er een triglief geplaatst, ook in de ruimte tussen twee zuilen is voorzien van een of meerdere trigliefen. De Grieken vonden echter dat de hoek-trigliefen deel uit moesten maken van het hoofdgestel, wat voor een wanverhouding zorgt en waardoor de harmonie van de Dorische stijl verloren gaat.

Bij de overgang van een hout naar steen moesten de zuilen in staat zijn om het gewicht van het hoofdgestel te kunnen dragen. Oorspronkelijk werden de trigliefen op de uiteinden een klein beetje opgeschoven, dichter naar het einde toe. Dit zorgde echter voor onregelmaat in de stijl en was onacceptabel voor de Grieken. Een tweede oplossing was het verbreden van de hoek-trigliefen, maar ook dat leverde niet het gewenste resultaat op.

Een iets meer drastische oplossing is het versmallen van de laatste zuilen, zodat de trigliefen toch op een goede manier zouden worden voorgesteld. De oplossing was echter niet perfect: de hoek-trigliefen en de zuilen waren niet gecentreerd ten opzichte van elkaar.

[su_carousel source=”media: 131,132,133,134,135″]

[su_spoiler title=”Mogelijke oplossingen voor het Dorisch hoekprobleem” style=”fancy”]

  1. Het hoek-triglief centraal t.o.v. de zuil
  2. Verschuiving van de hoek-trigliefen
  3. Verbreden van de hoek-trigliefen
  4. Afstand tussen laatste zuilen verkleinen
  5. Romeinse “oplossing”

[/su_spoiler]

De Romeinse “oplossing”

In de Romeinse versie van de Dorische Tempels vonden de architecten het niet langer noodzakelijk om hoeken te laten eindigen op een triglief. Daarom werd het Dorisch Hoekprobleem gewoon genegeerd en werden de trigliefen mooi centraal ten opzichte van de zuilen geschikt.

3 reacties

  • Erna Quintens schreef:

    Indrukwekkend! Zeer leerrijk en op een aantrekkelijke manier gebracht. Dit ziet eruit als het werk van professionelen. Proficiat aan alle drie!

  • Ton schreef:

    Als je het nietbeschreven had dan had ik deze kennis nu niet. Bedankt!

  • Arnold schreef:

    Volgens mij is er nog iets vergeten van oplossingen, de grieken hebben dit probleem ook opgelost door visuele correctie. Ze maakten de afstand tussen de zuil op de hoek en de zuil er naast iets kleiner dan de normale afstand waardoor zo het probleem opgelost was door de optische illusie.

Laat een reactie achter